Το σύνδρομο του μαύρου σκύλου ή όπως αποκαλείται διεθνώς the black dog syndrome περιγράφει την αρνητική προκατάληψη εις βάρος των μαύρων σκύλων σε περιπτώσεις αγοράς και υιοθεσίας. Έχει παρατηρηθεί ότι οι σκύλοι με μαύρο τρίχωμα και ιδίως οι μεγαλόσωμοι σκύλοι περιμένουν πολύ περισσότερο σε κλουβιά και καταφύγια μέχρι κάποιος να τους ξεχωρίσει. 

Δεν χρειάζεται να πούμε για πολλοστή φορά ότι το Dogs' Voice εμπνεύστηκε από έναν μαύρο ημίαιμο και πρώην κακοποιημένο σκύλο ο οποίος εξελίχθηκε σε ένα χαρούμενο πλάσμα που πλέον δεν θυμάται τίποτα από όσα πέρασε. 

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι οι μαύροι σκύλοι είναι περισσότερο επιθετικοί και λιγότερο τρυφεροί, σε κάποιους φαίνονται πιο άγριοι ενώ άλλοι θεωρούν "γρουσουζιά" το μάυρο χρώμα τους  κατ' αναλογία με την προκατάληψη που αφορά στις μαύρες γάτες. Τέλος, το μάυρο χρώμα έχει συνδεθεί με ράτσες (πχ. ντομπερμαν, ροτβαιλερ) οι οποίες πολλές φορές χρησιμοποιήθηκαν στον κινηματογράφο ως οι σκύλοι των "κακών" που δάγκωναν τον καλό πρωταγωνιστή και εκδήλωναν επιθετική συμπεριφορά σε αντίθεση με τα λαμπραντόρ, τους σκύλους Δαλματίας, τα κόλει και τους ποιμενικούς που έχουν συνδεθεί ιστορικά στην μεγάλη οθόνη με τις ράτσες που προστατεύουν και αγαπούν την οικογένεια. 

Ευτυχώς για αρκετούς, οι μαύροι σκύλοι συνδέονται με την αρχοντιά, την ευγένια και διαθέτουν μοναδική ομορφιά.

Το Dogs' Voice πιστεύει πραγματικά ότι κάθε σκύλος έχει τη δική του ομορφιά και τη δική του μοναδική αξία. Αλλά δεν θα το κρύψουμε. Οι μαύροι ημίαιμοι σκύλοι είναι η αδυναμία μας. Τους θεωρούμε πανέμορφους και αν κρίνουμε από τις δικές μας ζωές εξαιρετικά τυχερούς για αυτόν που θα τους υιοθετήσει! Η εποχή μας δεν επιτρέπει και δεν χωράει διακρίσεις. 

Δώστε τους λοιπόν μια ευκαιρία.